Ondanks dat Manilla ons alles was meegevallen waren we blij de grote stad te verruilen voor de natuur! Via een taxi, vliegtuig, taxi, boot, tricycle, jeepney en habal habal (een crossmotor waar je achterop springt, met volle bepakking!) reisden we af naar het eiland Bohol in de Visayas. De 12 uur durende reis viel me niet mee doordat ik helaas wederom een buikgriepje had opgelopen, in Manilla.
We verbleven op een te gekke plek: de Nuts Huts, top choice uit de Lonely Planet en gerund door 2 van onze zuiderburen. Middenin een jungle-achtige omgeving lag onze “Nipa hut” aan een prachtige rivier. Het was een fijne plek om even bij te komen van onze race door North Luzon en m’n buikgriepje even uit te zitten.
Eenmaal bijgekomen huurden we de volgende dag een kayak en peddelden tijdens zonsondergang over de prachtige Loboc river. Beide oevers waren vol begroeid. Vrouwen deden de was. Mannen zaten hoog in de overhangende palmbomen om kokosnoten los te hakken. En kinderen vermaakten zich met in de rivier met zwemmen. Hoe simpel kan het leven zijn…
Tarsiers!
De volgende dag startten we met een bezoek aan het Tarsier Sanctuary. Tarsiers zijn een van de weinig overlevende “primates”. Dezevideo legt goed uit wat deze freaky beestjes precies zijn. Helaas worden ze met uitsterven bedreigt -what else is new?!- door het verdwijnen van hun leefgebied. Dit sanctuary vangt weesjes op en geeft ze een plek waar ze veilig kunnen leven. Met het bezoeken aan dit sanctuary worden projecten gesteund die helpen de populatie Tarsiers weer omhoog te krijgen op Bohol.
We wisten dat ze klein waren, maar ze zijn echt niet groter dan de palm van je hand! De ogen zijn enorm, in vergelijking met hun lichaam. En met hun 4 handen klemden ze zich stevig aan de bomen vast om te kunnen slapen! Echt super tof om te zien!
Chocolate Hills
Een andere trekpleister voor Bohol zijn de Chocolate Hills. Een serie van 1268 perfecte ronde heuvels, die bruin kleuren in het droge seizoen (vandaar de naam). Dat het een van de grote attracties was van de Filipijnen, werd al gauw duidelijk. bussen reden af en aan om toeristen in en uit te laden. Op het view point werd door veel mensen hard geprobeerd de heuvels om te duwen?! Of de wijsvinger erin te porren. Dat waren we even niet meer gewend hier in de Filipijntjes.
De mythe vertelt dat de heuvels opgedroogde tranen van een reus met liefdesverdriet zijn. De wetenschappelijke verklaring is echter dat het oud koraal is, dat omhoog is gekomen, gevolgd door erosie. Wij vinden de mythe leuker!
