Varanasi ligt aan de heilige rivier ‘de Ganges’. De Indiërs geloven dat de rivier al je zonden wegwast. Alles in deze stad speelt zich af dan ook af rond deze rivier. Twee dagen lang hebben we hier rondgeslenterd en onze ogen uitgekeken!
De nachttrein om in Varanasi te komen was al een hele belevenis. We hebben er zo’n 17u over gedaan! We hadden het advies gekregen van andere reizigers om tickets te boeken voor 3AC nadat we de andere coupe’s zagen was dit geen overbodige luxe. We zaten met 6 mensen in een coupe en aan beide kanten hingen er nog 2 bedden boven ons op. De locals met wie we waren wilden al vroeg slapen en dat betekende dat wij niet meer konden zitten want we hadden de twee onderste bedden. Op zich prima we hadden een reispil genomen en voelden ons al aardig slaperig. Erg comfortabel lag het bedje niet maar it did the job! We hebben niet slecht geslapen. Drinken en eten kwamen we ook niet tekort dat werd in de avond en ochtend genoeg rondgebracht. Laat in de ochtend kwamen we in de mist aan.. Duidelijk niet de 31 graden die we online hadden gezien.. Sterker nog, het was koud!
Het station zelf was chaos maar gelukkig hadden we een pick-up voor ons hotel. Te midden van alle drukte stond een jonge rond de 21 met een bordje te zwaaien met onze namen! Je kunt je niet voorstellen hoe fijn dat is na een lange lange rit en wanneer je terecht komt in de gekte. Ali was zijn naam en hij zou ons het eea laten zien in Varanasi. Toen we door de stad reden werd ons al snel duidelijk dat dit een nieuw level India was. Wat een chaos.
En ondertussen kregen we van Ali ook nog eens de hele geschiedenis van de stad in een notendop voor ons kiezen. Een paar uur rust in het hotel voor we de stad in zouden duiken leek ons een goed plan. Hotel OK international was onze basis hier.. Niet echt oké maar wel schoon.
In de avond werden we door Ali opgehaald voor de sunset cruise over de Ganges. Hiervoor moesten we eerst een half uur door de stad lopen. Er zijn geen stoepen dus alles vindt plaats op de straat. Met alles bedoel ik; koeien, marktkramen, auto’s, fietsers met veel te grote pakketten, tuktuk’s in alle soorten en maten, trucks en duizenden mensen.
Ed blend goed met het Indiase straatbeeld
Hier doorheen lopen in het tempo van Ali was een grote uitdaging. Naast dat je niet omvergereden wilt worden moet je ook echt letten op je spullen. Aangekomen bij de ‘ghat’ (een grote trap richting de rivier) stapten we in een lange smalle boot. Je kunt je niet voorstellen hoeveel mensen er zijn! Overal mensen. De boot bracht ons eerst naar de ‘Burning Ghat’. Hier cremeren Indiërs hun familie leden en strooiden het as uit in de heilige rivier. Op het moment dat wij er waren werden er misschien wel 10 lichamen verbrand, bizar! Het voelde niet goed hier met ons neus bovenop te zitten en het leek ons een goed idee verder te gaan.
Crematies aan de rand van de rivier de ganges
Iedere avond worden de Hindi goden aan de Ganges aanbeden door priesters. Een hele gebeurtenis met muziek, zang, vuur en dans. Nadat we afscheid hadden genomen van Ali hebben we nog een hapje gegeten in de Brown Bread Bakery, een aanrader van de Lonely Planet. Wat was het fijn om even te ontsnappen aan de chaos en heel even onder andere westerlingen te zijn! 🙂 Op eigen houtje gingen we daarna terug naar het hotel. Volgende uitdaging, want er zijn echt miljoenen steegjes! Die niet allemaal even fijn aanvoelden en vaak niet waren verlicht. Gelukkig vonden we al snel de main street. Ali had ons geleerd om op hoog tempo hier doorheen te lopen, zodat je zo min mogelijk werd lastig gevallen.
De volgende ochtend werden we al vroeg opgehaald door Ali voor de sunrise boottocht. Echter was er dikke mist dus weinig sunrise te zien, helaas. Toch de boot in maar we zagen geen hand voor ogen en het was koud!!
Omdat we Ali al wat beter leerden kennen en hij ons later in de ochtend zou helpen aan een goedkope koers voor Dollars (die hadden we nodig voor de Nepalse grens) hebben we hem meegenomen voor ontbijt. Pannenkoeken had hij nog nooit gegeten en het was een feestje om hem met zoveel smaak te zien eten!
Voor de Dollars hebben we het toeristische gedeelte van de stad even verlaten. Het was vandaag Moslim festival dus de totale gekte op straat was compleet. Met andere locals in de tuktuk loodste Ali ons door de stad. De dollars hadden we hard nodig voor de volgende dag dus het was relaxed dat we het op deze manier konden regelen. Wel voelde het allemaal een beetje dodgy en stiekem aan. In de middag hebben we onze eerste boeddhistische tempel bezocht van deze reis!
Het is ongelooflijk hoeveel geloven er naast elkaar leven in India. Na deze volle dag zijn we vroeg naar bed gegaan. We moesten de volgende ochtend om 04.15 op om de trein naar Gorakhpur te halen.
