Nadat we nog een dag hadden doorgebracht in Guatemala stad voor Eddie’s controle bij Dokter Riley, kregen we groen licht om door te reizen en de wond te laten helen. De infectie was verdwenen en Riley was super enthousiast over de voortgang. We kregen een nieuw soort verband mee wat we om de 48uur moeten wisselen in plaats van iedere dag, wat een hoop gedoe scheelde. Daarnaast kwam het eind van de injecties ook in zicht, een enorme opluchting.
Vanaf Guatemala stad reisden we per bus af naar een piepklein eilandje in een meer genaamd Flores, in het noordoosten van Guatemala. Maar liefst 11 lange uren waren we onderweg… Om 06.15 in de ochtend stonden we op een busstation midden in het centrum van Guatemala stad, bij de enige bus die overdag reed naar Flores. We hadden gehoord dat de nachtbussen niet altijd even veilig zijn. We zagen de bus, of vooral de toestand van de bus, keken elkaar aan en wisten instinctief dat dit een zeer lange dag ging worden. We hadden het bij het rechte eind. Daarnaast stopte deze bus OVERAL.. Ik ging er vrij relaxed in, maar dat was begin van de middag ook wel over.
Bij de lunchstop schepten we 1 bord voor ons beide op met eten… Wat bij het afrekenen meer dan 8 euro bleek te zijn. Dit vonden we een behoorlijk belachelijke prijs voor in Guatemala, dus we probeerden vriendelijke doch dringend uit te leggen dat we niet voornemens waren dit bord af te rekenen en op te eten. We deden het wel met de spullen die we hadden en kochten wat fruit bij. Ineens moesten we de bus weer in voor een vroeger vertrek dan eerder was vermeld, waardoor een flesje open olie, een net opengesneden avocado en een vies mes in alle onhandigheid weer opgeborgen moesten worden. Tien minuten later stopte we op een andere plek, opnieuw voor een halfuur + veel goedkoper, voor de lunchstop voor de buschauffeurs. Zucht. En we waren nog niet eens halverwege. The perks of travelling
In Flores hadden we drie nachten geboekt, om kleren te wassen, research te doen voor Tikal en Belize en om bij te schrijven. Flores is bijzonder klein maar wel erg mooi dus we hebben ons prima vermaakt met rond wandelen en het vieren van de laatste injectie dag! Het zat erop!
We hadden besloten om Tikal te bezoeken vanaf een piepklein maar rustiger plaatsje dan Flores, El Remate. Dit lag prachtig aan hetzelfde meer en was omringt door jungle waar we wandelingen konden maken. We verbleven er eerst een nacht en na Tikal nog twee nachten.
El Remate
Bezoek aan de Mayastad Tikal
Tikal is een van de grootste Maya ruïnes in Centraal Amerika. Je kunt dit in handige dag tourtjes doen maar we hadden bedacht dat we een nacht wilde kamperen in Tikal. Zo gezegd zo gedaan, en einde ochtend gingen we op pad vanaf El Remate. Hier hadden we een kleine inschattingsfout gemaakt.. Je koopt namelijk een ticket voor een dag bij het kantoortje. Dit lijkt geen punt echter zat dit kantoortje 17km (!?) voor de ingang. Dit betekende een aantal dingen: we moesten een dure dagkaart aanschaffen om naar ons hotel te kunnen waar onze tent stond + een extra ticket voor de sunset + een ticket voor de volgende dag en een extra ticket voor de sunrise. De andere optie was 3,5 uur wachten zodat we een ticket konden kopen om 15.30 die ook geldig was voor de volgende dag. We kozen eieren voor ons geld en ploften neer in het ongezellige en dure restaurant, naast het ticketkantoor. We waren ervan overtuigd dat dit het enige bestaansrecht was van dit restaurant, gestrande reizigers. 3,5 uur lang vulden we met twee cola en de goedkoopste gerechten op het menu en heel veel potjes yahtzee.
Om 16.00 kwamen we aan bij onze tent, dumpten zo snel mogelijk onze spullen om de sunset te bekijken bij de Maya tempels. We hadden uitleg gekregen bij de Inn waar we deze het beste konden bekijken en liepen in hoog tempo de jungle in om niets te missen. Het Grand Plaza was adembenemend, twee tempels torenden hoog boven ons en de bomen in de jungle uit. Als je door de spleetjes van je ogen kijkt kun je, je zonder veel moeite inbeelden hoe dit er in de hoogtij dagen uit heeft moeten zien. Deze stad was gigantisch in de tijd dat Londen slechts een dorpje was. Zijn tijd ver vooruit. We slenterden nog wat rond en besloten de rest van de ruïne voor de volgende dag te bewaren.
De sunrise die geen sunrise was: om 03.30 waren we opgestaan om samen met een guide de ruïnes te bekijken. Met een beetje een irritant Texaans accent wist hij ons wel te boeien. Met een heldere sterrenhemel liepen we in alle vroege naar het grand Plaza. Met kaarsen liet hij ons zien hoe de schaduwen werkten op de tempels en vertelde hij ons een ietwat beknopte geschiedenis van het machtige Maya rijk. Voor de sunrise beklommen we de hoogste tempel zodat we een mooi uitzicht hadden op de ruïne en de jungle. Helaas voor ons, door de wolken en dikke mist geen sunrise. Wel hoorden we de jungle en vooral de howler monkeys met bruut lawaai ontwaken. De paar uur daarna bekeken we de enorme stad door de mysterieuze mist en alle groene begroeiing op de ruïnes. Zoals we tot nu toe overal ervaren is Guatemala zelfs in het hoogseizoen nog redelijk rustig en niet overlopen door toeristen. Waardoor we soms helemaal alleen waren met de enorme tempels om ons heen. Vergezeld door wat apen en papegaaien.
Brulapen!
Terug in El Remate hadden we nog een volledige dag om de jungle in te gaan, ook hier ben je alleen op de hike trails. Omdat we heel stil waren hadden we het geluk spider monkeys en howler monkeys van dichtbij te spotten! De howler monkeys maken een angstaanjagend geluid, na wat onderzoek kwamen we erachter dat hun geluid is opgenomen en bewerkt voor de t-rex in jurassic park! Hier een impressie:
Onze laatste stop in Guatemala was indrukwekkend! Maar het was tijd voor zon, zee en strand. Hier keken we al erg lang naar uit, volgende keer meer over Belize!
