Een cultuur shock. Na slechts twee uur bussen van Guatemala naar onze eerste bestemming in Belize kwamen we terecht in een andere wereld. Van de bescheiden, ingetogen en vriendelijke bevolking van Guatemala kwamen we terecht in de uitgesproken, uitbundige cultuur van de Garifuna. Men spreekt hier Engels, wat na zes maanden reizen in spaanstalige landen op zich al wennen was. Daarnaast was dit holiday paradise voor de Amerikanen, wat voor genante situaties zorgde tijdens het stappen. Maar boven alles was het zon, zee en strand. Helaas kon Eddie van de laatste twee dingen wat minder genieten omdat zwemmen met zijn wond er nog niet in zat. We hadden veel tijd in Hopkins wat ons de mogelijkheid gaf de cultuur te leren kennen en bijzondere mensen te ontmoeten.
De eerste dagen brachten we door met fietsen, zelf koken (Belize is echt ongelooflijk duur) en ja zeilen! Door Kapitein Brian waren we uitgenodigd om op zijn vrije dag een dag mee te zeilen. Samen met zijn honden, rum punch en goed gezelschap zeilden we langs de kust van Hopkins. Alles is mooier vanaf het water en wij waren verkocht. Een nieuwe hobby, leren zeilen.
Onze laatste avond bereidden we een ‘captains diner’ voor de kapiteinen die we hadden ontmoet en zeilden we in het donker naar ‘driftwood’ de locatie voor een goede party met live band. En in deze blog nog een ode aan de prachtige en lieve hond, Luna. De hond van het hostel die ons geen seconde uit het oog verloor, vooral in de avonden wanneer het niet echt veilig was met zijn twee over straat te gaan.