Deze stop hebben we gemaakt omdat we hier dichter bij Gurung Bromo en het Ijen plateau zaten. Maar vooral om de stad te bekijken waar mijn oma o.a. vandaan komt! Indonesië heeft voor mij toch een extra betekenis. Eindelijk kan ik zien waar mijn vader, broertje, zusje en ik onze bruine kleur en donkere haren vandaan hebben! Het was bijzonder om deze stad te zien en wat foto’s uit die tijd te bekijken.
De lange busrit van Yokjakarta naar Malang viel mij voor het eerst een beetje zwaar. We zaten weer in onze favoriete minibus! Op zich met aardig wat ruimte en een groot deel van de tijd hadden we de achterbank voor 3 personen voor onszelf. Maar ik kan onmogelijk mijn draai vinden in die verrekte busjes. En de rit van 9u duurde al snel 12u. Aangekomen in Malang werden we afgezet bij het hotel (Splendid Inn). Nou, het was niet zo splendid.. het was duur en de kamer leek sinds de jaren 30 niet opgeknapt. Maar we hadden de energie niet verder te zoeken. Meteen maar naar buiten om te eten want het was al wat later. Prompt kwamen we terecht bij een aantal stalletjes met street food en koffie. Duidelijk de place to be voor jongeren tussen de 14 en de 25. Ons onzichtbaar tussen deze locals begeven was onmogelijk want er was geen enkele toerist. Dit maakte ons en vooral Ed een interessante bezienswaardigheid. Ja, hier waren we echt Belanda’s. Niet iedereen spreekt heel goed Engels maar ze proberen het wel. Vaak wordt er naar ons gewezen en een beetje gelachen maar we voelden ons niet ongemakkelijk. In dichtgeniette zakjes kregen we ons eten. Dit was vooral “interessant” maar niet echt heel lekker. Aan de koffie maar, we zouden morgen wel goed ontbijten. We hebben een leuke avond gehad, een beetje babbelen met de locals.
Los van de kamer, die niet echt een succes was, hebben we die nacht geen oog dicht gedaan. Goede les dat we voortaan om een kamer moeten vragen die niet aan de straatkant zit. Tot overmaat van ramp begon om 05u om de hoek de soundcheck voor een 1 of ander festival. We werden door de bas ons bed uitgeblazen. Om 07u gaven we het op en zaten we aan het ontbijt. Een slechte nacht en we hadden een lange lange dag voor de boeg. De eerste missie was een toer boeken naar de vulkaan Gurung Bromo en het Ijen plateau. We dachten slim te zijn en deze tour in Malang te boeken omdat dit dichterbij de vulkaan ligt. Mooi niet, het was dubbel de prijs van de toertjes in Yogjakarta en een nacht minder!? Na 1,5u zoeken vonden we toch een mooie deal. Uiteraard bezoek je ook de vulkaan met zonsopgang en dat betekende dat we deze nacht om 01u moesten vertrekken. We hadden maar een halve nacht die we niet wilden spenderen in een dure kamer. Nadat we de tour hadden geboekt hadden we in hetzelfde gebouw de “dorm” bekeken. Die zag er goed uit en we besloten onze spullen te verkassen. In de bloedhitte liepen we met volle bepakking naar onze nieuwe slaapplaats en het was pas 10.00u ’s ochtends.
Na een juice zijn we Malang in gedoken, we wilden immers wat van de stad zien! We begonnen op de vogelmarkt! Indonesiërs zijn gek op vogels. Het was een beetje zielig al die mooie vogels in die kleine kooitjes, maar wat een ervaring!
De kuikentjes worden geverfd dat vinden de kinderen leuk, wij vonden het vooral zielig 🙁
We kwamen zelfs een verdwaalde slang, egels, muizen en schorpioenen tegen. Een paar trappen lager hingen er duizenden tropische vissen in kleine zakjes aan de muren. Je word wel een beetje kriebelig van al die beesten, het zit allemaal op elkaar gepropt in die kraampjes en af en toe sprong er een vis uit het water!
We vervolgden de wandeling naar een straat met allemaal dure en grote huizen uit de koloniale tijd. Overal in Java kun je zien dat de Nederlanders echt een stempel hebben gedrukt op het dagelijkse leven.
Dit was een bijzonder plaatje een moskee en een kerk naast elkaar..
Na een indrukwekkende wandeling zijn we Javaanse koffie gaan drinken. Zo vers dat bij Eddie de koffiedrap nog bovenop de koffie lag. Daar konden ze gelukkig wat aan doen en het was heerlijke koffie! We zijn gaan lunchen in toko “Oen”! Extra leuk want er hingen foto’s van Malang in de jaren 30. Het eten was echt een feestje, heerlijke rund saté en kroketten voor Eddie!
Na een late lunch besloten we terug te gaan naar het hostel om een paar uur te rusten. Dat kwam er niet echt van. We ontmoette een Nederlands meisje met Indonesische afkomst die met haar moeder en zus op zoek was gegaan naar haar familie. Vol verhalen zaten we wat later aan de nasi goreng met z’n drie. Om half 10 een poging gedaan om wat uurtjes te slapen.