Vanaf Kuala Lumpur (KL) zouden we verder vliegen. Daarom besloten we een kleine week daarvoor vanuit Zuid-Thailand over land naar KL te reizen. Dit bleek nog een hele onderneming, we zaten immers op een tropisch eiland. Vliegtickets waren een beetje boven budget maar 1 van de vele bureaus in Koh Tao had uiteraard een tour pakket naar KL. Maar liefst 24 uur reizen..slik. Om 21u vertrok de nachtboot vanuit Koh Tao en rond 21u de volgende dag zouden we aankomen in KL. De nachtboot deelden we met 120 andere passagiers op matjes van 60cm breed. Eddie had zijn buurvrouw bij hem op de mat en mijn buurman had ook iets te weinig ruimte op zijn eigen matje. Gezellig dus ;-).
Dit was nog zonder onze buren…
De zee was behoorlijk onrustig, dat maakte het nog moeilijker om in slaap te komen. Halverwege de nacht werden we opeens gewekt door een hoop heisa. Eerder al was een Thaise vrouw flink aan het overgeven. We dachten dat ze gewoon zeeziek was, maar toen er allerlei zwaailichten langs de boot kwamen, leek het toch allemaal iets ernstiger. Nadat de halve slaapzaal ontruimt was om ruimte te maken, werd de vrouw door 4 mannen met een brancard van boort getild, waarna de rust weer terugkeerde. Om 05.30 kwamen we aan land! Wat een nacht!
Na een uur wachten konden we de mini bus in. Het is onmogelijk je draai te vinden in deze kleine bussen, met iedereen’s baggage hoog in het ganad gestapeld. Zeker voor Eddie, die met z’n knieën in zijn nek zat. Weer 5u later kwamen we aan bij Hat Yai. Hier stond de volgende bus voor ons klaar. Een kleine verrassing want deze bus was mega luxe! Stoelen waren anderhalf keer zo breed als Eddie, konden helemaal naar achter, en ook nog eens helemaal languit! Naast de bussen zelf oogde Maleisië ook al een stuk moderner en ontwikkelder dan Thailand. Dat zag je met name aan de wegen, de auto’s en de steden waar we langs reden. Na nog eens een rit van 11u en een grensovergang hadden we bijna heel Maleisië doorgecrossed en kwamen we om 23u eindelijk aan in KL!
In Koh Tao hadden we al een hostel geboekt. Nadat we bij het uitstappen even om ons heen keken bleek dat we precies waren gedropt waar we moesten zijn, China Town! Weer een gelukje. We waren erg blij met onszelf, dit ging soepel! De hele rit overleefd! Tot we aankwamen in onze kamer… Dit was verschrikkelijk. Een hok zonder ramen, gaten in de muren, overal vochtplekken en een stapelbed wat van ellende uit elkaar viel. Dit is ‘uncool’ (ook letterlijk, het was echt bloedheet in het hok) na een reis van 26u. Het was te laat om iets anders te zoeken dus er zat niets anders op.
We waren zo moe dat we aardig hadden geslapen. De kamer besloten we daarom aan te houden voor de 3 nachten. We waren immers toch vooral buiten. Bovendien was het super goedkoop. De eerste dag in KL hadden we een belangrijke missie, een visa voor de Filipijnen regelen. Bij aankomst krijg je ‘maar’ 21 dagen en omdat er zoveel te zien is in de Filipijnen, willen wij hier meer tijd besteden. De ambassade konden we gemakkelijk vinden en nadat we alle papieren hadden geprint en ingevuld, moesten we onze paspoorten voor 5 werkdagen inleveren. Dat kon precies want het was woensdag en de week daarop vlogen we door naar Jakarta. Ideaal! we klopten elkaar nog op de schouders, dat wederom zo soepeltjes ging allemaal. Vanaf de middag hebben we de stad bekeken ! De spectaculaire Petronas Twintowers, de Menara KL, hoogste televisietoren van Maleisië met uitzicht over de gehele stad, Merdeka Square en Eddie’s guilty pleasure, malls! In de avond zijn we naar de film gegaan! Dat was echt heel fijn, gewoon een filmpje kijken in de Bioscoop. We gingen naar Lincoln, was echt een te gekke film, aanrader! Daarna moesten we weer even moed verzamelen om terug te gaan naar ons hok…
Merdeka square
De Petronas!
De Menara KL
Filmpje!
De tweede dag hebben we de trein gepakt naar de Batu caves. Dit was best indrukwekkend er stond een 40m hoog (gouden) standbeeld van een Hindoe god. Maar alles zag er een beetje smoezelig uit en door het kleurgebruik (zie vooral de 2e foto), waanden we ons een beetje in de Efteling. We waren hier al snel uitgekeken en pakten de trein terug.
Het was zo heet dat we besloten een siësta te houden. Totdat we erachter kwamen dat we ons hadden vergist onze met de vluchten. Shiiiit!!! We vlogen maandag al, ipv woensdag pas! Eerste gedachte was ‘fuck de paspoorten’, die krijgen we pas dinsdag terug! Daarnaast hadden we al bustickets geboekt voor de volgende dag naar de Cameron Highlands en hotelovernachtigen op nachten dat we allang al weg zouden zijn uit Kuala Lumpur! We dachten even na wat nu te doen en zijn toen als een gek naar de ambassade gegaan. Eerst in de hitte rennen naar het metro station in China Town, uitstappen in KLCC, door het park rennen, wederom in de hitte en uiteindelijk een half uur later aankomen, bij de ambassade, drijfnat van het zweet. Hijgend legden we ons probleem uit. De persoon die ons verhaal had aangehoord liep even naar achter. De consul was aanwezig en kon onze paspoorten direct verwerken en ons visum toekennen. Ongelofelijk wat een mazzel! Hier hadden we echt niet op durven hopen! Binnen een dag hadden we gewoon een visum voor 60 dagen voor de Filipijnen! We hoefden geen nieuwe vluchten te boeken en ons uitstapje naar de Cameron Highlands kon gewoon doorgaan! Daarnaast konden we onze hotelboekingen aanpassen en kregen we zelfs nog een refund voor de al geboekte en betaalde nacht, die we niet zouden gebruiken. Beter had dit niet kunnen aflopen! 🙂
In de avond hebben we ‘streetfood’ gegeten in Little India! Op een Indiase bazaar werden heerlijke curry’s bereid. Even waanden we ons echt weer terug in India! ’s Avonds hebben we eerst de fonteinen show voor Patronas bezocht en zijn daarna we nog een keertje de bioscoop gegaan, omdat het kon! 🙂 Oz ging in premiere, wederom, dikke aanrader!
Cameron Highlands
Vanaf KL zijn de highlands slechts een 4 urige busrit en we wilden dit graag nog zien. We hadden 2 nachten in een leuk guesthouse geboekt midden tussen de thee plantages! Het woord ‘highlands’ zegt het al, we zaten in de bergen! Hierdoor was het een stuk koeler en dat vonden we niet erg! Daarnaast was het erg fijn even te ontsnappen aan de drukte van de stad. De dag dat we aankwamen gebruikten we dan ook om even lekker bij te komen. De volgende dag die we hier hadden zijn we een tour gaan doen. Met een 4×4 reden we eerst naar prachtige uitzichtpunten op de thee plantages en kregen een rondleiding door de bijbehorende fabriek. We hebben door het ‘Mossy’ Forrest gewandeld, waar we van een hobby bioloog van alles leerden over de flora en fauna van dit mossige bos. De tour eindigde met een bezoekje aan een butterfly farm. Daar zagen we naast allerlei mooie vlinders ook allerlei bizarre insecten, als wandelende takken en wandelende bladeren, die zich bijzonder goed konden verstoppen!
Vleesetende plant, in Mossy Forrest!!
Vlinders!!
De Cameron Highlands zijn echt heel mooi, maar voelde commercieel wel een beetje uitgemolken aan. Vanaf het ‘Mossy’ Forrest tot ons guesthouse kwamen we honderden thee fabriekjes, strawberry en butterfly farms tegen met toeristen busje ervoor, met allemaal natuurlijk een flinke giftshop. Je werd er echt dood mee gegooid! Het was heel fijn om weer in de natuur te zijn, maar stiekem hadden we er iets meer van verwacht.
De laatste middag en avond in KL was het shoppingmall hel. Eddie had hier iets minder moeite mee dan ik. We wilden graag nog een lenskapje vinden voor de camera en een Lonely Planet kopen van Indonesië. We hebben in 1 straat wel 6 malls bezocht! De ene mall was nog luxer dan de andere. Alle grote merken waren vertegenwoordigd. Ik heb zelfs nog een beetje kunnen shoppen in de H&M! Na onze shopmiddag aten we nog wat en keerden we terug naar ons guesthouse in Bukit Bintang. We hadden dit keer een wel fijn guesthouse, Sahabat uitgekozen. Na een korte maar goede nacht slapen vertrokken we met de monorail en airpor