Onze vlucht van Kaapstad, via Dubai bracht ons naar Delhi, India. Ons volgende avontuur stond op het punt te beginnen! We waren al een beetje voorbereid door mensen die eerder in India waren geweest, op de complete chaos die ons te wachten stond. En chaos was het! Het verkeer is echt crazy! Je houd je in India niet echt aan rijbanen, 2 rijbanen kunnen er ook 3, 4 of soms wel 5 zijn, je rijdt niet standaard op de langzaamste baan, inhalen aan beide kanten is de normaalste zaak van de wereld en de weg is niet alleen voorbestemd voor auto’s en motoren, maar ook voor handkarren, fietsen, voetgangers, tuctucs, koeien en soms zelfs olifanten! Onze chauffeur die ons ophaalde vanaf het vliegveld gaf al aan: “You need 4 things in traffic in India; a good driver, a good horn, a good break and good luck”
In de stad aangekomen was het best vies en liepen overal mensen, echt overal! Delhi heeft 16 (of 18, 20 of 40, net wie je gelooft) miljoen inwoners en iedereen lijkt wel op straat te leven. Overal waar je loopt op straat ruik je de geurige kruiden van het Indiase eten. Je ziet de meest bizarre dingen om je heen gebeuren. En het is nooit stil, echt nooit! Alles is hier anders dan we gewend zijn. Maar fascinerend is het zeker!
Om ons even wat tijd te geven om te wennen aan dit alles, hadden we via onze reisorganisatie, Kilroy, een ‘starters pakketje’ Delhi geboekt. Daar zat de airport pickup in, 2 hotelvernachtingen, een Bollywoodfilm in de bios en een stadswandeling met straatkinderen. Dit gaf ons even wat lucht en de kans te wennen aan alle hectiek.
Het hotel en de kamer waren best luxe en misschien nog wel belangrijker, het was schoon! Gelukkig maar, stiekem waren we al een beetje voorbereid op ratten en kakkerlakken in de hotelkamer. Dat viel gelukkig alles mee. De dag van aankomst gebruikten we even om bij te komen van onze lange trip en probeerden we onze jetlag een beetje te verwerken.
De volgende dag hadden we geregeld dat we met chauffeur en gids de stad rondgereden werden.
De Lotus Tempel
India Gate
India Parliament buildings
Sikh Tempel
Vrouw bid aan de rand van het heilige water, mannen dompelden zich erin onder
Iedereen mag komen eten in de Sikh tempel, aanhanger of niet. In deze enorme keukens droeg iedereen zijn steentje bij om dit mogelijk te maken!
We zijn naar een Bollywood film geweest. Wat een ervaring was dat! De zaal was enorm! Er konden wel duizenden mensen in! Ik denk omdat wij blank en toerist waren, kregen we een special treatment. We hoefden niet in de enorme rijen te staan en mochten door een zijdeur naar binnen, hoefden niet door de beveiliging heen en kregen tijdens de film een bak popcorn aangereikt. Dat was best raar en voelde ook vervelend! De film zelf begrepen we bijzonder weinig van. Het was volledig in Hindi gesproken. En de verschillende scenes leken elkaar heel willekeurig op te volgen. Wel was er veel kleur, dans en muziek. Het publiek in de bios is hier heel anders dan we gewend zijn. Door de zaal werd geschreeuwd, van de ene naar de andere kant. Telefoons gingen gewoon luid af en werden ook hardop beantwoord in gesprekken van een paar minuten. En vaak brak het publiek, totaal onverwacht, uit in een hysterisch lachen of boe-geroep. Toen eenmaal de 2 geliefden uit de film eindelijk kusten, juichte de hele zaal. De Bollywood film is echt een ontsnapping uit de dagelijkse keiharde realiteit in India en daardoor ook zo immens populair!
Straatkinderen
De volgende ochtend werden we meegenomen door ex-straatkinderen voor een wandeling in de stad. Zij werkten voor de organisatie Salaam Balak Trust, die straatkinderen opving in Delhi. Ooit waren zij zelf opgevangen en nu gaven ze rondleidingen. In alleen Delhi leven misschien wel meer dan een miljoen straatkinderen. Veel van die kinderen zijn afkomstig van het platte land en gevlucht om verschillende redenen. Sommige kinderen zagen een carrière en leven op het platte land niet zitten. Sommigen hadden ouders die niet voor hun konden zorgen. Veel meisjes werden al op jonge leeftijd misbruikt en wilden vervolgens niet uitgehuwelijkt worden. Maar sommige hoopte ook gewoon Bollywood ster te worden en achtten de kans groter in Delhi dan op de boerderij! De harde realiteit is dat deze kinderen terecht komen op straat. Je ziet ze dan ook overal in het centrum of langs de kant van de weg. Jonge meisjes bedelen tussen de auto met een baby in hun handen of komen in de prostitutie.. Deze meisjes bedienen 10 klanten per dag voor 200roepies per klant (bijna 3e) waarvan ze slechts 50roepies krijgen..de rest is voor de pooier of de tussenpersoon. Salaam Balak trust doet ongelooflijk goed werk al kunnen ze maar een fractie van de kinderen helpen.
We kregen een rondleiding door een deel van de stad terwijl deze en vele andere verhalen aan ons werden verteld. We eindigde de tour in een van de opvangcentra’s voor jongetjes. Jongetjes tot een jaar of 14 kregen hier eten, educatie en onderdak. Van hier hoopte veel van de kids aanspraak te maken op een beurs en te gaan studeren in het buitenland.
Deze afbeelding van een heilige hing samen met afbeeldingen van zo’n beetje alle heiligen in een klein steegje in een arme wijk. Niet om de wijk te beschermen of zoiets dergelijks. Maar dit steegje werd altijd als wc gebruikt door de bewoners. En plassen op straat terwijl de goden op je neerkijken kan echt niet! De Indiase manier om zoiets op te lossen 🙂