Rio de Janeiro (State) heeft meer dan 600 Favela’s. Een groot deel van de 3 miljoen inwoners van Rio woont in deze ‘cities within cities’. We stonden er nogal sceptisch tegenover, maar van verschillende kanten kregen we aangeraden dat we dit grote onderdeel van de Braziliaanse cultuur niet mochten missen.
Pacified
We werden meegenomen door Scott, een ex-straat schoffie uit west Londen die inmiddels al 6 jaar in Rio woont. “…fell in love with Brazil and Brazilian women, never left man.”
We bezochten Rio’s grootste Favela ‘Rocinha’, met 300.000 inwoners, gebouwd tegen de “Two Brothers” berg. Sinds een aantal jaar staat de Favela onder politie controle en is de wijk ‘pacified’. Dit heeft aan de ene kant veel goeds gebracht, maar heeft er tegelijkertijd ook voor gezorgd dat criminaliteit in andere delen van de stad omhoog is gegaan. Vroeger kom er in de Favela’s openlijk drugs gedeald worden. Nu dit door aanwezigheid van de politie niet meer mogelijk is, verplaatst dit probleem zich door de hele stad en brengt een hoop criminaliteit met zich mee.
Van te voren werd de spanning door Scott goed opgevoerd “Look, you’re gonna be safe as long’s you are with me. Just don’t take any photos of people carrying guns or taking drugs” Allright…
Bij aankomst aan de rand van de Favela stapten we achterop motortaxis en crosten we via steile weggetjes naar het hoogste punt van de Favela. Ons beeld dat we een sloppenwijk, met niets dan armoe en ellende, gingen bezoeken, werd direct bij gesteld. We zagen betonnen huizen, supermarktjes, banken, tandartspraktijken, kinderen in schooluniform en lijnbussen. Dat de wijk door de grootste criminelen werd geleid was niet te zien.
Vanaf de top van de Favela hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Vanaf daar begon onze tour. We liepen naar beneden door de wirwar van straatjes. Scott vertelde dat de huidige leiders van de Favela 20 en 23 zijn, maar beiden wel vast zitten voor meervoudige moord, afpersing en nog een paar andere delictjes. We vroegen ons af hoe je op zo’n jonge leeftijd al de ‘baas’ kon zijn over zo’n grote wijk… “…they must have done a loooot of terrible things, man”, was het antwoord. 🙂
Welkom
Huizen waren provisorisch op en tegen elkaar aan gebouwd. Het elektriciteitsnetwerk was een chaos, met kabelspaghetti, de nachtmerrie voor elke elektricien. Overal waren mensen op straat die ons allemaal heel vriendelijk gedag zeiden.
Van te voren hadden we het idee dat we onszelf echt indringers zouden voelen; westerlingen die even kwamen kijken hoe die arme Brazilianen knokten voor hun bestaan. Zo was het gelukkig helemaal niet. We voelden onszelf zelfs een soort van welkom! Scott wees ons een hostel aan die sinds een paar jaar in de Favela gevestigd is.
Voetballen in de Favela
Na een paar uur lopen kwamen we aan bij een klein voetbalveldje waar wat jonge kids aan het voetballen waren. We werden uitgedaagd voor een potje voetbal! Daar hoefde ik niet lang over na te denken. We verdeelden de teams. 2 talentvolle jongetjes van een jaar of 8 en 13 namen het samen met een Canadees uit onze tour op tegen mij en twee Engelsen. Een half uur lang gooiden de jongetjes al hun trucjes uit de kast. Het was dat ik het voordeel had dat ik wat groter was, anders had ik ze niet kunnen bij houden. Uiteindelijk speelden we 5-5 gelijk ofzo, dat deed er eigenlijk ook niet zo toe. Van thuis had ik wat oude Ajax shirts en een Nederlands elftal shirt meegenomen. Het leek me een mooi moment deze te geven. Misschien heb ik 2 nieuwe Ajax fans gecreëerd ???? Ze waren er maar wat blij mee en gingen en wilden graag nog even op de foto.
Lees ook onze blog over Rio de Janeiro
