Pfff we hadden het weer overleefd. Behoorlijk gebroken kwamen we aan in Mendoza na een 21 uur!! (recordje voor deze trip) durende busrit, vanaf Salta. De bus was best wel comfortabel, maar zo’n rit hakt er behoorlijk in als je na al een volledige avond en nacht bussen je jezelf realiseert dat je nog een volle dag te gaan hebt. We hadden dit keer een nieuwe strategie; zolang mogelijk wakker blijven tot we onze ogen echt niet meer konden openhouden. We brachten onze tijd door met o.a. het kijken van ‘The wolf of Wallstreet’ en vielen om 02u uitgeput in slaap.
In Mendoza verbleven we in een leuk klein hostel, op loopafstand van het busstation. Heel veel plannen hadden we niet. We wilden vooral even bijkomen van alle indrukken die we hadden opgedaan tijdens onze roadtrip rondom Salta.
Mendoza is een behoorlijke stad, vooral bekend om de super lekkere wijn die hier geproduceerd wordt. Verder vonden we het beiden enigszins lijken op Buenos Aires (maar dan zonder alle highlights die BA te bieden heeft). We brachten onze tijd door met een beetje relaxen, uitslapen, picknicken in het park en uiteraard het bezoeken van een wijngaard. Op aanraden van de super toffe eigenaren van hostel Lao, bezochten we Bodega Casarena voor een super deluxe 7 gangen lunch, mét een proeverij (uiteraard). De ene gang was nog lekkerder dan de andere. Ondertussen werden we voorzien van 6 verschillende wijnen. Rozig maakten we nog een wandeling over de wijngaard en pakten de bus terug naar ons hostel.
